«لشکر 33 المهدی»(یگان اختصاصی رزمنده‌گانِ استان «فارس») در سال های دفاع مقدس، گردانی به نام «فجر» داشت که در شجاعت و تعیین کننده بودن در میادین نبرد، زبانزد بود و شهرتش گاهی از خودِلشکر هم فراتر می رفت. این گردان، تحت فرماندهی شهدای نامداری مانند «مرتضی جاویدی»، «محمدرضا بدیهی» و «جلیل اسلامی» قرار داشت.
موسس و اولین فرماندهی این گردان «مرتضی جاویدی» بود. این گردان، به علت روحیاتِ شخصِ «مرتضی جاویدی» و دقت و وسواس او در گزینش نیروهای کادر و بسیجی گردان، عملا، گلِ سرسبدِ یگان های رزمی استان فارس به شمار می رفت و کارنامه عملیاتی درخشانِ گردان، سبب شده بود که حضور درآن، آرزوی رزمندگانِ استان فارس باشد.
«مرتضی جاویدی» تاکید داشت که مسئولان گردان را از میان نیروهای واجد روحیات معنوی قوی انتخاب کند و معروف بود که «نماز شب در میان بچه های گردان فجر واجب است» و گرچه «مرتضی جاویدی» هیچ گاه به صراحت چنین مطلبی را اظهار نکرد اما این باور در میان رزمندگان استان فارس اشتهار داشت که شرط پذیرش در «گردان فجر»، بعد از شجاعت و توان رزمی، اثباتِ التزام دائمی به اقامه نماز شب است. بسیاری از بسیجیان شیرازی، جهرمی، فسایی، کازرونی، دارابی و ... هنوز هم اعتقاد دارند که خط شکن بودن «گردان فجر» در محورهای عملیاتی که یه دشواری و استحکام شهرت داشتند، مرهونِ همین امر است.
آن چه پیش رو دارید، سندی به جامانده از «گردان فجرِ» فارس است. این یادداشت در حقیقت پیش نویس اعلانِ پذیرش نیرو برای گردانِ مزبور است که در اسفند سال 1361، زمانی که هنوز «گردان فجر» به آوازه‌ی پرشکوهش نرسیده بود، تنظیم شده است. متاسفانه صاحب دست‌خط را نشناختیم:
